EĞİTİM VE ÖĞRETİMDEN BEKLENTİLERİMİZ!
Kıymetli okuyucularım. İki seneye yakın hem mahalli ve hem de ulusal basındaki yazılarıma ara vermiştim. NNC medya, Gündem ve Hedef gazetesi ile Burdur Çağdaş gazetesi okuyucularımla tekrar beraber olacağız inşallah.
Bilindiği gibi geçtiğimiz senelere kadar eğitim ve öğretim alanında il ve ilçe olarak hep üst sıralarda başarı gösterdik. Bunda ailelerimizin , öğrencilerimizin ve bilhassa okullarımızın payı çoktur. Ama son yıllarda aynı başarıyı gösteremediğimiz toplumda dile getiriliyor. Bu durumdan veli şikayetçi, Öğretmen şikayetçi, öğrenci şikayetçi. Herkes birinden şikayetçi. Öğrencilerimizi ahlaksızlıkla suçlamaktan tutun da okullarda disiplin eksikliğine kadar dem vuruyoruz. Şikayetçi olmakla bana göre sorumluluktan kaçıyoruz. Üzerimize düşen görevi layığı ile yapmıyoruz, bahanelere sığınıyoruz. Herkeste bir boş vermişlik var. ‘’Banane, benim görevim değil’’ deyip sıyrılıyoruz.
Lise yerleştirmeleri ve Üniversite puanlarının ve yerleştirmelerinin belli olduğu şu günlerde; okullarımızda, velilerimizde, öğretmenlerimizde ve öğrencilerimizde, hareketlilik, heyecan ve neşeyi geçtiğimiz yıllara göre göremedim desem abartmış olmam. Bu durumun sebepleri tartışılır ama okul kültüründen ve toplam kalite yönetiminden uzaklaştığımızın bir göstergesi olduğunu düşünüyorum.
Türkiye genelinde de pek iç açıcı sonuçlarla karşılaşmadık. YKS ye giren 2,3 milyon adaydan 628 bin796 kişi daha ilk barajda elendi. 160 soruluk TYT de 15 soru yapsalar barajı geçeceklerdi.
Üniversite sınavı AYT ye giren 1,8 milyon öğrencinin net sayıları ise şöyle; Türk Dili ve Edebiyatı 24 soruda 4,9 net, Tarihte 10 soruda 2 net, felsefede 12 soruda 2 net, Coğrafyada 6 soruda 2 net, Din kültüründe 6 soruda 1 net, Matematikte 40 soruda 4,9 net, fizikte 14soruda 1 net, kimyada 13 soruda 0,9 net, Biyolojide 13 soruda 1,2 net.
Yukarıdakiler Türkiye ortalamaları. Bizi sevindiren, İlçemizin ortalamasının Türkiye ortalamasının üzerinde olmasıdır. Bu sonuçtan tabii ki İlçe Milli Eğitim Müdürlüğünün, okul yönetici ve öğretmenlerinin, velilerimizin ve öğrencilerimizin özverili çalışması yadsınamaz.
Esasında başarı netlerle de ölçülemez. Çocuklarımızı hayata hazırlayabiliyor muyuz? Onlardaki yetenekleri ortaya çıkarıp geliştirebiliyor muyuz? Kendisi ve çevresi ile olumlu ilişki kurdurabiliyor muyuz? Fiziksel ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamak yeterli oluyor mu? Mesleki öğretime önem verip meslek sahibi yapabiliyor muyuz? Kendilerini gerçekleştirmede doğru adım atabiliyorlar mı? Bebekliğinde bu potansiyelle doğan çocuklarımıza doğru bir eğitimle sahip oldukları bu gücü kullanma bilincine ulaştırabiliyor muyuz? Bunların sorgulanması gerekmez mi?
Selam ve dua ile…
Yorumlar (0)