Taceddin Akbaş

MEVLİD-İ NEBÎN(M)İZ MÜBÂREK HER GÜNÜM(N)ÜZ MEVLİD OLSUN!

Taceddin Akbaş'ın 'MEVLİD-İ NEBÎN(M)İZ MÜBÂREK HER GÜNÜM(N)ÜZ MEVLİD OLSUN!' adlı köşe yazısı

İnananların bilecekleri-bilmeleri gerektiği gibi, bugün (26 Eylül Salı) Cenab-ı Hakk’ın “Habibim! Sen olmasaydın kâinâtı yaratmazdım!” buyurduğu bir Peygamber ve yaratılışımıza vesîle olan, artı mahşerde de yegâne şefaatçimiz ve Cennet önderimiz, rehberimiz ve ‘inşaAllah’ komşumuz olacak olan Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (sav)’in dünyaya teşrif edişlerinin, yani Efendimizin dünyamızı şereflendirmelerinin ve karanlık dünyamızı aydınlatmalarının 1452. yıldönümü… O nedenle ben inananların Mevlid-i Nebîlerinin mübârek, hayırlı ve uğurlu olmasını diliyor, konu hakkında yazımı Efendimiz için yazılmış olan naat-ı şeriflerden derlediğim eserlerle özetlemek istiyorum:
HOŞ GELDİN EY ÂLEMLERİN EFENDİSİ,
EFENDİMİZ HZ. MUHAMMED (SAV).
HOŞ GELDİN EY KÂİNÂTIN YARATILIŞINA SEBEP
OLAN, YÜCELER YÜCESİ SEVGİLİ, HOŞ GELDİN!
EY İSMİ GÖKTE AHMED, YERDE MUHAMMED
OLAN EFENDİLER EFENDİSİ, HOŞ GELDİN!
EY ÂDEM (A.S)’IN AF EDİLMESİNDE PAYI OLAN,
EN KIYMETLİ YARATILAN ZAT, HOŞ SEFA GELDİN!
EY SADÂKAT TİMSÂLİ ‘HZ. EBUBEKİR’İN TERTEMİZ
VE EN SÂDIK DOSTU, HOŞ SEFA GELDİN!
EY GÖZÜMÜZÜN NÛRU, BAŞIMIZIN TÂCI,
KALPLERİMİZİN SÜSÜ, KUTLU NEBÎ, HOŞ GELDİN.
EY BARBAR TOPLULUKTAN EN MEDENÎ İNSANLAR
ÇIKARTAN EŞSİZ MUALLİM, HOŞ SEFA GELDİN!
EY MERHAMETLİLER MERHAMETLİSİ TARAFINDAN
İNSANLIĞIN SON ÜMİDİ OLARAK GÖNDERİLEN ZAT,
HOŞ SEFA GELDİN…
GELİŞİNLE ŞEREF VERDİN BİZLERE, ŞEREFLENDİRDİN
BİZLERİ. MUTLULUK VERDİN BİZLERE, MUTLU ETTİN
BİZLERİ. NEŞE SAÇTIN ETRÂFA, NEŞELENDİRDİN
BİZLERİ. HUZUR VERDİN MAZLUMLARA, RAHAT
ETTİRDİN BİZLERİ. GÜÇ OLDUN EZİLMİŞLERE,
MUZAFFER EYLEDİN BİZLERİ…
YERYÜZÜNE GELİŞİNLE ZİFİRİ KARANLIKLAR NURLU
AYDINLIKLARA DÖNDÜ. ÜZÜNTÜ VE KEDERLERİMİZ
YERİNİ COŞKU VE SEVİNÇLERE BIRAKTI.
YILLARDIR HASRET KALDIKLAKRIMIZA BİR BİR
KAVUŞUR OLDUK. KUP KURAK ÇÖLLERDE
SUSUZSLUĞUMUZU GİDERDİK. ÂB-I HAYAT
BULMUŞÇASINA…
SEN Kİ, DOĞMADAN ÖNCE ŞÂNI BİLİNENDİN,
GELMEDEN ÖNCE DÖRT GÖZLE BEKLENENDİN.
ANNEN ÂMİNE’NİN HAYATA SARILMASINA,
TUTUNMASINA VESÎLEYDİN. OĞLUNU KAYBETMİŞ
ABDÜLMUTALİB’E BİR EMÂNET, BİR TESELLİYDİN…
DERS VE İBRET DOLUSU HAYATINDAN YETERİ KADAR
DERS ÇIKARAMADIK. YAŞAYIŞINI, HAL VE HAREKETLERİNİ,
SÜNNETİNİ YAŞAMAMIZ GEREKTİĞİ KADAR YAŞAYAMADIK
O MÜBAREK DİLİNLE BUYURDUĞUN, KURTULUŞ
REŞETELERİNE UYMAMIZ GEREKTİĞİ KADAR UYAMADIK.
VE SENİN BİZİ-ÜMMETİNİ DÜŞÜNDÜĞÜN KADAR BİZ
SENİ DÜŞÜNEMEDİK, SEVMEMİZ GEREKTİĞİ KADAR
SEVEMEDİK! BAŞIMIZ EĞİK BİR BİÇİM DE ŞEFAATİNE
MUHTACIZ YA RASÜLALLAH! SUÇLUYUZ İTİRAF EDİYORUZ!
YİNE DE ŞANI BÜYÜK OLAN RABBİMİZEDEN AF DİLİYORUZ,
AF EDİLMEYİ BEKLİYORUZ!
EY CANLARIN CÂNI, GÖNÜLLERİN SULTÂNI, EN GÜZEL
İSİMLERE LÂYIK OLAN GÜZEL İNSAN! EY YARATILANLARIN
EN ÇOK SEVİLENİ EY İSLÂM ÜMMETİNİN AZİZ REHBERİ,
ŞEFKATLİSİ, ÖNDERİ, DOGUM GÜNÜN KUTLU, ÜMMETİN
MUTLU OLSUN… YALVARIYORUZ, YAKARIYORUZ VE ŞUNU
SÖYLÜYORUZ;
MÜNÂCATIMIZ SANADIR YÜCE ALLAH’IMIZ ve YARATICIMIZ: